ورزش ها خیابانی ورزشهایی هستند که با کمترین امکانات و بیشترین خطرات

 

انجام میشوند.

 

دوچزخه سواری ، اسکیت بردینگ ، پارکور و دو آزاد از این دسته ورزش ها به

 

شمار می آیند اما دوچرخه سواری و اسکیت بردینگ از ورزش های پر هزینه

 

هستند که انجام آنها برای هر شخصی ممکن نیست.

 

سابقا زمانی که از ورزش های کم هزینه صحبت به میان می آمد فوتبال ،

 

والیبال در ذهن تداعی میشد.

 

اما پارکور و دو آزاد ، ورزشی همگانی و به مراتب کم هزینه تر از فوتبال و

 

والیبال است و البته بسیار لذت بخش تر...

 

این ورزش به هیچ امکاناتی نیاز ندارد ، هیچ چیز به جز یک جفت کفش کتانی.

 

ورزشی که نه محدودیت سنی دارد و نه محدودیت جسمی ...

 

هر عملی که در این ورزش انجام میشود تنها برای یک هدف است :

 

رسیدن به مقصد

 

 

 

 

پارکور یا هنر تغییر مکان دادن یک هنر با ماهیت فرانسوی میباشد که هدف آن رفتن

 

از نقطه الف به نقطه ب در کارامد ترین و سریع ترین حالت ممکن با استفاده از

 

توانایی های بدن انسان است

این هنر برای این به وجود آمد که به شخص کمک کند تا از پس موانع براید حال این

 

موانع هر چیزی در محیط میتواند باشد از صخره و شاخه درختان تا دیوار و ریل های

 

خیابانی پس پارکور را میتوان هم در محیط های شهری و هم آزاد تمرین کرد

مهم ترین اصل در پارکور راندمان و کارایی است یعنی لزوما فرد نباید با حداکثر

 

سرعت خود حرکت کند بلکه باید طوری حرکت کند که کمترین انرژی و مستقیم ترین

 

مسیر برای رسیدن به هدف لحاظ شود

همچنین چون شعار پارکور بودن و باقی ماندن است باید از آسیب دیدگی چه کوتاه مدت

 

چه بلند مدت جلوگیری کرد

با توجه به دوید بل ، روح پارکور، توسط تصور فرار و رسیدن شکل گرفته است که

 

همان اندیشه استفاده از قدرت فیزیکی و تفکر سریع برای بیرون آمدن از موقعیت های

 

خطرناک میباشد و بتوانی هر کجا که خواستی در هر زمانی بروی

 

تمام هنر پارکور در همین جملات خلاصه میشود .

 

برای کسانی که با این ورزش آشنایی ندارند میتوان گفت که:

 

کاری که در این ورزش انجام میشود شبیه کارهایی است که بازیگران فیلم های

 

ماتریکس و اسپادر من انجام میدهند البته بدون جلوه های ویژه

 

پارکور به طور اساسی هنر حرکت کردن است وقتی که ورزشکار از موانع موجود

 

در محیط اطرافش برای ایجاد شیوه های حرکتی جدید و زیبا استفاده کند.پارکور

 

شامل دویدن, پریدن , جهش و صعود کردن می باشد. به طوری که هدف نهایی این

 

است که این حرکات در روان ترین حالت انجام شود.چیزی که شما در پیش

 

رو دارید یک نظم و آمودگی عمیق می باشد. در ابتدا شما خودتان را در حال تمرین

 

تعداد زیادی حرکت تنها می یابیدولی وقتی که ماهرتر شدید ?متوجه می شوید که به

 

صورت خود به خود حرکات را با هدف تبدیل شدن به یک حرکت روان و بدون

 

تردید به هم متصل می کنید

 

 

در ابتدا دیوید بل و دوستانش به بازی های بچه گانه ای می پرداختند. دیوید بل و

 

سباستین فوکنز تصمیم به توسعه دادن این بازی ها و تبدیل آن ها به یک هنر ?

 

یک فلسفه?گرفتند و سپس یک گروه تشکیل شد. پدر دیوید?ریموند بل? که یک

 

سرباز جنگ ویتنام و آتش نشان بود الهام بخش دیوید و سباستین بود.اوتوانست

 

دیوید و سباستین را نسبت به محیط اطراف خود بیدار کند و آن ها را نسبت به

 

تمام جزییات مشتاق کند. او در دوران زندگیش یک تجسم عینی از " قوی بودن

 

برای کمک کردن" بود.پارکور از ورزشهای گوناگون که به طور کلی ورزش

 

های شهری مانند اسکیت برد و ... و هنرهای رزمی و البته آموزش های پدر

 

دیوید متولد شد. این تمام چیزهایی است که موثر بودند و باعث شدند که پارکور

 

درلیزس جایی که نیمه شهری و نیمه طبیعی است متولد شود. پارکور در حال

 

حاضر از یک بازی بچگانه به یک هنر تبدیل شده است ?هنر زندگی کردن ?هنر

 

حرکت کردن. این درست نیست فکر کنید با بزرگتر شدن باید این ورزش را کنار

 

بگذارید. در این زمینه بروس لی می گوید " بازی کنید ولی جدی تر" ما می

 

توانیم در مورد هنر پریدن? هنر گذر از موانع ? هنر تغییر مکان صحبت کنیم اما

 

تعریف آن اهمیتی ندارد. سباستین نام دیگری به جز پارکور برای این ورزش

 

پیشنهاد نمی کند. این نقش دیگران است که بگویند این یک هنر است یا نه. به هر

 

حال ما هنوز راه درازی تا رسیدن به هدف نهایی پیش رو داریم. امروز سباستین

 

پارکور را به تعدادی از افراد به نام انتقال داده تا باعث گسترش این ورزش شود.

 

 

سباستین همان قدر از آنان آموخته که آن ها از سباستین آموخته اند. ما به قابلیت

 

ها و افکار یکدیگر نیاز داریم تا این ورزش را توسعه دهیم. هر کس با انگیزه

 

خودش وارد این ورزش می شود ?به همین سادگی. تنها دلیل وارد شدن به این

 

ورزش عشق به این هنر می باشد. "روزی که همه چیز مسطح باشد ?ما خواهیم

 

مرد " یک مانع ?در حالت معمولی ما را از ادامه حرکت باز خواهد داشت ? ما

 

را فلج می کند ! ولی در پارکور هر چیزی که به عنوان مانع دیده می شود ?

 

وسیله ایست برای حرکت کردن و به جلو رفتن.

 

(بنیان گذاران پارکور در گروهی به اسم یاماکازی گرد هم آمدند اما بعدا در طی

 

اختلاف نظر هایی که دیوید بل آنها را هرزه کردن هنر مینامد بر سر تولید فیلم

 

یاماکازی در سال 2001 اتفاق افتاد از هم جدا شدند . میتوان در این میان به شکافی

 

که بین دیوید بل و سباستین فوکان افتاد اشاره کرد

یاماکازی کلمه ایست که از زبان لینگا از کونگو گرفته شده و به معنی روح قوی

 

بدن قوی ، مرد قوی میباشد . )

 

اساس پارکور می تواند مربوط به کونگ فو یا هنر های رزمی باشد. قانون ?

 

نیاز و ماهیت پارکور می باشد. قانون داشتن پارکور نیاز است ولی ضروری

 

نیست. همه می توانند یک پرش بلند انجام دهند? تفاوت آن در فرود آمدن است.

 

بعضی به خاطر فرود نا مناسب آسیب می بینند در حالی که دیگران حتی

 

کوچکترین ضربه ای احساس نمی کنند به دلیل این که آن ها برای نرم بودن این

 

حرکت تمرین کرده اند.این جاست که ابعاد پارکور مطرح می شود : بعد تکنیک

 

( کار کردن روی کیفیت حرکت و افزایش قدرت درک شرایط )  و بعد

 

احساس روان بودن . این مهم است پارکور را مجموعه ای از این دو بعد به

 

صورت کاملا مرتبط با یکدیگر بدانیم. امروزه افرادی (( مانند اسکیت بازها از

 

محافظ و گارد استفاده می کنند ولی ما دوست نداریم از گارد استفاده کنیم یا بر

 

روی تشک بپربم زیرا این کار ریسک و خطر را از ما می گیرد در حالی که ما

 

به آن نیاز داریم تا به جلو برویم و بر موانع پیروز شویم . باید زمین خوردن را

 

بپذیرید?زخمی شوید و آسیب ببینید ولی نه آسیب جدی!)). این برای یادگیری و

 

پیشرفت مهم است و ما را قوی تر می کند.

 

 

 

 

 

 

 

همان طور که در بحث اساس پار کور گفته شد می توان پارکور را در بخش هنر

 

های رزمی و کونگ فو گذاشت اما مشکل اساسی اینجاست که هر رشته ی رزمی

 

قدمتی چند صد ساله دارد و همچنین هر کدام از این رشته ها به چندین شاخه تقسیم

 

میشود اما ورزشی مثل پارکور که صرفا هدف آن رسیدن به مقصد است را نمیتوان

 

در دسته ورزش های دفاع از خود قرار داد هیچ توضیحی نمیتواند پارکور را طبقه

 

بندی کند

 

((پارکور یک فعالیت فیزیکی هست که به سختی قابل رده بندی است . دقیقا یک

 

ورزش بینهایت یا خطرناک نیست بلکه هنری است که مکاتب رزمی را به ذهن میاورد

 

و اکثر تریسر ها آن را در طبقه بندی خود قرار میدهند و میگویند پارکور، پارکور

 

است))

 

اما این سوال پیش می آید که در بعضی از رشته های رزمی هنری مثل پارکور وجود

 

 دارد که به شخص کمک میکند آیا این دلیلی محکم نیست که پارکور را جزء هنرهای

 

رزمی طبقه بندی کند؟

 

ریموند بل در این رابطه می گوید:

 

پارکور در ویتنام به وجود آمد ( اما نه به معنای فعلی!) و برای فرار و رسیدن کاربرد

 

دارد اما ما در ورزش های رزمی با ضربه سر و کار داریم ما از این حرکات استفاده

 

می کنیم تا در کوتاهترین زمان به فرد ضربه زده و وی را از میدان به در کنیم اما ما

 

در پارکور چنین هدفی نداریم ما نه ضربه میزنیم و نه ضربه میخوریم ما فقط

 

کوتاهترین راه را انتخاب میکنیم تا به مقصد برسیم .

 

مشکل اساسی اینجاست که پارکور در رده ورزش های نمایشی و اصطلاحا آکروبات

 

هم نمیگنجد به دو دلیل

 

1.    قدمت ورزشهای آکروبات حتی از ورزش های رزمی نیز بیشتر است

 

2.    هدف از آکروبات سرگرم کردن مردم است

 

دیوید بل در این رابطه میگوید :

 

ما باعث سرگرمی مردم نیستیم . ما علاقه ای به جلب توجه مردم نداریم . ما حتی به

اهمیت دادن مردم به این ورزش هم احتیاج نداریم . ما پارکور میکنیم چون عاشق این

 

ورزشیم ما با هم رقابت نمیکنیم ما همدیگر را تکمیل میکنیم.

 

 

دو آزاد روش فیزیکی است که در آن شرکت کنندگان سعی بر آن دارند که از تمامی

 

موانع در مسیر خود رو به نرمی و روانی عبور کنند به وجود آمده توسط سباستین

 

فوکان میباشد

با وجود اینکه پارکور و دو آزاد تکنیک های مشترک زیادی دارند اما تفاوت بنیادی در

 

فلسفه و هدف دارند

اهداف در پارکور رسیدن- توانایی دسترسی سریع به محل هایی که قابل دسترس نیستند

 

- و فرار - توانایی پرهیز از فشار - میباشد یعنی مقصود اصلی این است که موانع در

 

کارامد ترین حالت ممکن پشت سر قرار گیرند در حالی که در دو آزاد زیبا شناسی

 

حرکت مورد تاکیید میباشد و زیبایی یک پرش یا والت یا حرکت خاص . همچنین بعضی

 

از حرکات دو آزاد با محیط در ارتباط نیستند مانند پشتک درجا

در دو آزاد ما با محیط کاری نداریم در واقع دو آزاد پیرو محیط نیست کاملا بر عکس

 

 پارکور ! در دو آزاد ما موانع را پشت سر میگذاریم  تا به مانع بعدی برسیم در دو آزاد

 

زمان ملاک نیست چون هیچ عاملی شما را تهدید نمیکند و هر وقت که خسته شدید

 

میتوانید استراحت کنید حتی تمرین را رها کنید دوآزاد مخلوطی است از پارکور و

 

ژیمناستیک و حرکات نمایشی خیابانی.

 

 

 

 

 

 

آسان ترین روش برای توضیح تفاوت پارکور و دو آزاد این است که در پارکور شما

 

سعی میکنید که از نقطه الف به نقطه ب در کوتاه ترین زمان ممکن برسید در حالی که

 

در دو آزاد شما این کار را در زیباترین حالت انجام میدهید

همچنین باید خاطر نشان کرد که در دو آزاد از حرکات ژیمناستیک و تریکس استفاده

 

میشود.

 

بل در این رابطه میگوید :

 

((این هنر توسط تعداد محدودی از سربازان جنگ ویتنام برای فرار و رسیدن به وجود

 

آمده است و این روحی است که من میخواهم در پارکور بماند شما باید بین چیزی مفید

 

و سودمند با چیزی که در شرایط اضطراری وجود ندارد تفاوت بگذارید و آنگاه شما

 

خواهید فهمید چه چیزی پارکور است و چه چیزی پارکور نیست پس اگر شما حرکات

 

آکروباتیک را در خیابان انجام میدهید و هدفی جز خود نمایی ندارید لطفا نگویید که این

 

پارکور است حرکات آکروباتیک زمان بسیار قبل از پارکور وجود داشته اند))

 

تفاوت این دو اینجا مشخص میشود :

 

زیبایی و اضطرار ...

 

زمانی که پارکور میکنیم زمان و هدف مشخص داریم و در هدف ما اضطرار وجود

 

دارد ما از دیواری بالا میرویم این به میل و خواست نیست به اجبار و اضطرار است

 

اما در دو آزاد هیچ اجباری نیست و میتوانیم حرکتی را چندین بار انجام دهیم تا به

 

مقصود برسیم.

 

1. jumping: که خود به دو صورت میباشد :

 

برای پریدن از ارتفاع به ارتفاعی دیگر مثلا از روی ساختمان (الف) به

 

روی ساختمان( ب )

 

برای پریدن از روی ارتفاع به روی زمین یا پرش از نقطه (الف) به نقطه

 

(ب)

 

هر یک از این دو پرش با استیل بدن خاصی انجام میشود

 

Wall run : دویدن روی دیوار که به دو نوع عمودی و افقی تقسیم میشود

. Spin: چرخش روی دیوار و سطوح صاف با دست

 

 Shimmy : گرفتن دیوار با دست و حرکت به صورت افقی بر روی آن

 

.Rolling : یکی از مهم ترین حرکات این ورزش است به معنی قلتیدن برای کاهش

 

سرعت ناشی از پرش از ارتفاعات کاربرد دارد

 

. Hand stand: ایستادن روی دست

 

 

Vault(s) : عبور از موانع کوتاه و بلند با استفاده از حرکات دست که شامل :

 

Speed Vault

Kong Vault

Reverse Vault

Turn Vault

Dash Vault

Kash Vault

Dive Kong

Kong to Cat

میشود.

13. Cat Leap – Wall Hop: بالا رفتن آز دیوار یا هر سطح مشابه با حرکات دست

 

و پا

 

 

 

 

 

 

 

پارکور از معدود ورزشهایی است که هیچ شرایط خاصی برای انجام آن وجود ندارد

 

برای مثال کسی که بسکتبال بازی میکند باید از فیزیک بدنی مناسب یا قد بلند برخوردار

 

باشد ولی در پارکور چنین نیست!

 

هرکس با هر میانگین قد و وزنی فقط به شرط علاقه داشتن به این ورزش میتواند آن را

 

شروع کند